centrum voor automatisme en interactie met de omgeving
Nu zo´n twee jaar terug ,kreeg ik in de gaten dat er wat aan de hand was. Naast krachtsverlies en spiertrillingen (fasciculaties) gingen talloze handelingen opeens niet meer vanzelfsprekend; een kopje koffie pakken kostte beduidend meer aandacht . Tijdens het proces van achteruitgang ontdek je pas hoeveel bewegingshandelingen vanzelf gaan. Een wetenschapper genaamd Bernstein, melde eens dat als alle houdingen en bewegingen die wij als mensen kunnen maken voorgeprogrammeerd zouden zijn, we een hoofd zo groot als een luchtballon zouden hebben. Een knappe prestatie van het brein om al die bewegingen aan te sturen en houdingen te controleren. Ik verbaas mij er nog altijd over hoe ALS zo´n desastreus effect heeft hierop, maar dat het zo is, is een feit . Oneerbiedig gezegd verwordt het lijf als een levende zak hout die alles voelt en nog precies dezelfde karakter eigenschappen heeft als voorheen. Langzamerhand nemen anderen de automatismen over om je lichaam in de juiste positie te brengen. En omdat de mogelijkheden oneindig zijn kan dit soms even duren.
