Na een bewogen week met alles erop en eraan besluiten we tot een rustige, korte rit. We genieten nog eenmaal van de bergen. Het is druk op de weg want morgen wordt de “Sellaronda” gereden als toertocht. Ook veel motor rijders vinden we op ons pad de heuvel op. Sluimerend in het lijf zit het besef dat dit de laatste rit is in een dergelijke omgeving. Vlak voor het hotel houd ik het niet meer ….Nog één keer geeft machinist rob alles om samen op het steile stuk boven te komen, uiteraard zonder afstappen. Een week lang hebben we samen geklommen en gedaald. Spannende momenten beleefd. Afgezien en gelachen totdat we letterlijk omvielen. Het gevoel voor deze machinist is niet onder woorden te brengen. Bij elke poging biggelen dikke tranen over de wangen. Maar we hebben een hele fijne week achter de rug en die staat!!
