Hoe gaat het?

Het blijft een lastige vraag in deze situatie en vast antwoord is ‘naar omstandigheden goed.’ Neemt niet weg dat de vraag, ook warmte oproept omdat mensen echt willen weten ‘hoe je er voor staat’. Ook door de stichting en door het social media bereik dat Eelco had, zijn we een beetje openbaar bezit geworden. Dat is raar en tegelijkertijd ook bijzonder dat mensen die je niet fysiek kent, jou en de meiden, wel een warm hart toe dragen. Daarom ook dit persoonlijke stukje, 5 maanden na het overlijden van Eelco.

Het gaat oké dat als eerste. Ten tweede; Het gaat niet snel genoeg. Als derde: het gaat te snel. Nou als dit geen duidelijk antwoord is…

Het gaat oké. De meiden en ik zijn langzamerhand een nieuw ritme/evenwicht aan het vinden, we zijn op weg en staan niet stil. Het gat dat Eelco heeft achtergelaten is niet kleiner en niet groter, dus daarom oké. De meiden gaan goed, ze spelen, leren, lachen maar ook huilen en uiten diepe droefheid wanneer Eelco gemist wordt, soms bij iets specifieks soms gewoon uit het niets.

Het gaat niet snel genoeg: Ik zou zo graag wat minder verdriet voelen, de wankelheid van emoties is soms lastig en vermoeiend. Nu is het niet zo dat ik de hele dag met mijn tissues loop, maar op vaak onverwachte kleine momenten komt het om de hoek. Het voelt vaak ook als een stap vooruit en twee achteruit. Gelukkig weet ik ook dat dit erbij hoort, dat scheelt dan wel weer.

Het gaat te snel: Als ik kijk naar de meiden en naar de kalender dan schrik ik soms van de snelheid waarmee het leven verder gaat. Het is raar dat de wereld niet stilstaat terwijl je zelf het liefste de tijd terug zou willen draaien naar 3 jaar terug….voor die vreselijke diagnose, voor het achtbaan proces waar je in terecht komt.

Tenslotte, het gaat goed omdat:

  • We dit proces doorlopen op onze manier, met de hulp van de mensen die ons een warm hart toedragen, weliswaar stapje voor stapje, maar wel oog blijven hebben voor de schoonheid van het leven, en de liefde van Eelco die ik terug zie in de twee meiden.
  • De initiatieven, reacties, giften naar(en van) de stichting ALSopdeweg! gaan door. Dit is Eelco’s initiatief, dat door gaat en vruchten afwerpt. Binnenkort 4 Rolstoelauto’s, de i-Pads, Scootmobiels, Sta-op-stoelen, etc.  Dit allemaal door positief oppakken van hetgeen mogelijk is binnen je eigen reikwijdte, die beroemde steen en het water…….

 

“Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
ik leverde het bewijs van mijn bestaan
omdat door het verleggen van die ene steen
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan”.
-Bram Vermeulen-